Uzbekistan-Tajikistan
Part 4 Khalaikhamb-Khorog
14 เมษายน 2567

ก่อนอื่นต้องขอแก้ข้อมูล
ใน Part 3 ผมเขียนไว้ว่า เกิดหินดินถล่มทับทางระหว่างที่เราเดินทางจาก ดูชานเบมายังเมืองคาไลคัมบ์ ที่จริงมันเกิดบนเส้นทาง จากเมืองคาไลคัมบ์ไปยังเมืองโครอคครับ และต้องเสียเวลารอถึงสองชั่วโมงกว่า ไม่ใช่ชั่วโมงเดียวตามที่ผมเขียนไว้ครับ(ผมดูเวลาจากรูปที่ถ่ายไว้)

เช้าผมเดินสำรวจตามนิสัยเดิมของผมที่พึ่งกลับมาใหม่ เดินออกมาเจอเด็กกลุ่มหนึ่งผมก็ยกมือทักทายแล้วเดินต่อ ไม่ทันไร เจ้าหมาตัวหนึ่งวิ่งเข้ามา ผมก็ยืนจ้องหน้ามัน มันแยกเขี้ยวเห่าผม เด็กกลุ่มนั้นเข้ามาห้ามมัน ผมเดินต่อไปสำรวจเมือง เห็นใกล้เวลานัด เดินกลับมา เจอมาตัวนั้นอีก ไม่รู้มันแค้นอะไรผมนักหนา คราวนี้ท่าทางมันจะเอาจริง ถ้ามันพุ่งเข้ามา ไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้น เด็กกลุ่มนี้เข้ามาห้ามให้อีก ขอบคุณ
หมาที่นี่ ส่วนใหญ่ตัวใหญ่มาก ดีที่คู่แค้นผมมันขนาดกลาง ไม่ใหญ่มาก

ออกเดินทางสู่ เมืองโครอค เป็นศุนย์กลางของเทือกเขาปามีร์ ศูนย์กลางเส้นทางสายไหมของพื้นที่นี้ ต้องเสียเงินค่าธรรมเนียมพิเศษ สำหรับเขตปกครองตัวเอง กอร์โน-บาดัคห์ชาน (GBAO) เขตปกครองนี้มีประชากรอาศัยอยู่แค่ 3% ของประชากรประเทศทาจิกิสถาน
ระยะทางประมาณ 244 กม. ใช้เวลาเดินทางประมาณ 7.30 ชม. (มีด่านตรวจหลายด่าน มีทหารเดินตระเวนตามเส้นทางตลอด เท่าที่ดู กลุ่มหนึ่งประมาณ 3-4 นาย (ผมเคยไป Kalash Valley ในปากีสถาน ติดกับ อาฟกานิสถาน เป็นเขตุอันตราย เข้าไปต้องขออนุญาตพิเศษ ต้องมีตำรวจนั่งไปกับเราด้วย ค่าที่พักที่กินของตำรวจเราต้องจ่าย ระหว่างเดินในหมู่บ้านตำรวจจะเดินถือปืนตามเราตลอด ในการเดินทางในเขตุนี้ บางจุดถึงกับมีรถปืนวิ่งนำทางเราด้วย คน Kalash Valley จะมีการแต่งตัว ประเพณี ศิลปะ วัฒนธรรมที่แตกต่างจากชาวปากีสถานทั่วไป ในบางความเชื่อพวกเขาคือ ลูกหลานของทหารของพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช(Alexander the Great)แห่งกรีก ซึ่งเคยเข้ามายึดครองดินแดนแถบนี้ ถ้าใครอดทนดูวีดีโอ รูปสุดท้ายของวีดีโอ จะเห็นการแต่งตัวของคน Kalash และตำรวจที่ไปกับเรา หล่อมากขอบอก สาว ๆทั้งหลาย )


เส้นทางปามีร์ M41 เชื่อมระหว่างประเทศทาจิกิสถานกับประเทศคีร์กิซสถาน ตลอดเส้นทางพื้นที่เป็นภูเขา 93%
เป็นจุดเริ่มต้นหลังคาโลกที่สวยที่สุดเส้นทางหนึ่งของโลก ไฮเวย์สูงเป็นอันดับสองของโลก ถึงกับมีคนพูดว่า เป็นเส้นทางที่ต้องมาเยือนสักครั้งในชีวิต

พวกเราจะสิ้นสุดการเดินทางแค่เมืองโครอค ไม่ได้เดินทางต่อไป ถ้าไปต่อเท่ากับเรากำลังจะไปประเทศคีร์กิซสถาน
เมืองโครอค เป็นศูนย์กลางของการปกครองใน เขต Gorno-Badakhshan Province ที่เป็นเขตปกครองตนเองที่แยกออกจากส่วนกลางของประเทศทาจิกิสถาน
ถึงโครอคค่ำแล้ว เดินออกมาเที่ยวในเมืองตามโปรแกรมของท่านผู้นำที่วางไว้เดินผ่านสวนสาธารณะ กลุ่มแรกเน้นไปตามเป้าหมายเดินนำหน้าไปก่อน กลุ่มผมมีสามคนก็เดินไปเรื่อย ๆ เน้นถ่ายรูปเลยใช้เวลาในสวนเยอะทำให้พลัดหลงกัน
เราสามคนเดินมาเจอร้านขายจขนมปัง ดูน่ากิน เดินเข้าร้าน ขอซื้อด้วยเงินดอลลาห์ แต่เขาไม่รับ แต่ชวนให้พวกเราเข้าไปดูห้องทำขนมปังของเขา ผมถ่ายรูปและวีดีโอไว้ ตอนออกมา เขาให้ขนมปังฟรี พร้อมขอให้เราส่งรูปและวีดีโอให้เขา (ไม่แน่ถ้าใครได้ไปเมืองนี้ ต่อไปอาจเห็นรูปสองสาวที่ถือขนมปังคู่กับเจ้าของร้านก็ได้)
เดินกลับ เจอท่านผู้นำและเพื่อนอีกคน เขาเดินตามหาพวกเรา ชวนไปกินข้าว ผมคนใจง่ายไปกับเขา ส่วนสองสาวกลับไปนอน ระหว่างกิน ขอให้ท่านผู้นำจัดการเรื่องส่งรูและวีดีโอให้เจ้าของร้านขนมปัง ทำให้หมดกังวลเรื่องนี้ เพราะน้ำหน้าอย่างผมคงไม่มีทางส่งให้เขาได้

เส้นทาง M41 ผมมีความเห็นเหมือนท่านผู้นำ คล้ายกับเส้นทางในปากีสถาน เป็นเส้นทางที่สวยงามมาก ยกกล้องขึ้นมา ถ่ายได้เลย สวยทุกรูป
ด้วยความสวยของมัน ผมทำวีดีโอ เป็น 3 วีดีโอ ยาวแบบเบื่อกันไปข้าง แต่ผมไม่เบื่อ ผมชอบของผมอย่างนี้
แต่ถ้าใครทนดูมันจนจบ เหมือนได้นั่งรถไปพร้อมผม ชม M41 โดยไม่ต้องถ่อสังขารไปทาจิกิสถาน ไม่ต้องเสียเงินสักบาท

นงชลิต
3/5/67/7.05