ชีวิตที่สอง
บรรพที่ 411 ศูนย์พัฒนาน้ำบาดาล 2 สระบุรี
ตอนที่สี่ ความหลัง

ปี 2522 โอนจาก ศูนย์ปฏิบัติการ รพช ลำปาง(แตกต่างจาก รพช.จังหวัดนะครับ)
หัวหน้าฝ่ายฯ บอกว่า เมาแล้วเหมือนหมา ไม่รู้ว่า ใครเป็นเจ้านาย ใครเป็นลูกน้อง
ถูกย้ายกลับมาลำปาง อยู่ภาคเหนือ 8 ปี ตระเวนอยู่แถวภาคเหนือตอนบน
มีโครงการทดสอบเครื่องสูบมือโยก ของที่หน่วยงานที่ทำงานเกี่ยวกับน้ำบาดาล 4 หน่ายงาน
กรทรัพยากรธรณี กรมโยธาธิการ กรมอนามัย และ รพช
โครงการนี้เป็น ความร่วมมือระหว่าง ไทยและออสเตรเลีย ถูกเรียกกลับมา ทำโครงการนี้
ทำโน่นนี่ที่ฝ่ายสระบุรีไม่กลับ เข้าโรงซ่อม ออกแบบระบบการควบคุมรถบูม(รถทำงานของหน่วยซ่อม)ร่วมกับ สมโชค ฌายีเนตร แต่ยังไม่เสร็จ
ผอ.กองน้ำบาดาล คงรำคาญ เรียกให้ไปทำการทดลองทำ ถังกรองแบบ Upward Flow โดยโยนกระดาษมาให้หนึ่งแผ่น ไม่รู้แกไปฉีกมาจากไหน
ผมเลือกจากบ่อที่มีแมงกานีสสูง ๆ แถวโรงเรียนแห่งหนึ่งในปราจีนบุรี ทำการทดลอง
Sand Filter ที่เราใช้อยู่ ใช้ได้เฉพาะเหล็กแต่แมงกานีสจะใช้ไม่ได้ผล สังเกตง่าย ถ้าบ่อน้ำบาดาลใด สีขุ่นแดง ก็ให้สันนิฐานว่า เป็นเพราะเหล็ก แต่ถ้าสีออกดำคล้ำจะมีแมงกานีสมาก
ไปช่วยน้ำท่วมใหญ่ภาคใต้ที่ นครศรีธรรมราช
กลับมา ถูกแต่งตั้งให้เป็นเป็นหัวหน้างานเจาะใต้ แทนกมลศักดิ์ บัวอ่อน คู่กับ สมศักดิ์ อิศรางกูล ณ.อยุธยา หัวหน้างานเจาะเหนือ
ต่อมาหัวหน้างานเจาะเหนือถูกย้ายเข้ากอง
กองไม่ส่งใครมาแทน รวบอำนาจ เป็นหัวหน้างานเจาะมันคนเดียว คุมงานเจาะนอกเขตอิสานทั้งหมด
หน่วยเจาะในมือ 31 หน่วย ถือว่ามากที่สุดเท่าที่เคยมี อยู่ประมาณ 5 ปี
ถูกย้ายเข้าไปกอง ถูกย้ายไปฝ่ายพัฒนาน้ำบาดาล 3 จ.ขอนแก่น
ย้ายกลับกองอีกครั้ง
ขึ้นเป็นหัวหน้าฝ่านพัฒนาน้ำบาดาล 5 จ.ตรัง แทน กมลศักดิ์ บัวอ่อน ในปีงบประมาณ 2539 อยู่ตรัง 6 ปี
ย้ายมาเป็น ผอ.ศูนย์พัฒนาน้ำบาดาล 1 นครราชสีมา อยู่ 8 เดือน ถูกย้ายมาเป็น ผอ.ศูนย์พัฒนาน้ำบาดาล 2 จ.สระบุรี
ตอนอยู่ที่ศูนย์สระบุรี ผมสนิทกับ 3 คน คือ
วิญูญู ศิริประทุม ทวีศักดิ์ เพชรรักษ์ และ กมล ละครพล สองคนแรกมาจากจากกรมโยธาธิการ ส่วน กมลอยู่ที่ฝ่ายฯสระบุรี ในสายตาผมพวกเขาเป็นคนเก่ง
ไม่ผิดหวังที่ตั้ง กมล ละครพล มาทำพัสดุ ซื่อสัตย์ ใส่ใจ ขยันทำงานดี
ไม่ผิดหวังที่จัดอัตรากำลังใหม่ ระบบเบิกจ่ายแบบใหม่ GFMIS(ไม่รู้มันย่อจากอะไร และผมเรียกถูกไหม ) ทำให้ผมรู้ถึงความผิดปกติอะไรบางอย่าง
แปลกที่สองในสามคน ลาออกไปแล้ว หวังว่าคงไม่เหมือนผมที่
“เสื่อมศรัทราต่อองค์กร จนทนไม่ได้ที่จะทำงานร่วมกับพวกมัน”
ขอให้พวกนายโชคดีมีความสุขกับชีวิตที่เราลิขิตมันเอง

เพื่อความเข้าใจ ผมขออธิบายเกี่ยวกับพวกเราชาวน้ำบาดาล
จุดเริ่มต้นคือ ฝ่ายพัฒนาน้ำบาดาล 1 นครราชสีมา(สมัยก่อน มีการจัดงานวันเกิดน้ำบาดาลที่โคราชทุกปี ถ้าจำไม่ผิดเป็นวันที่ 14 กันยายน ของทุกปี ตอนนี้ ไม่รู้ยังจัดอยู่อีกไหม)
ฝ่ายพัฒนาน้ำบาดาล 2 สระบุรี แตกตัวออกมาจากฝ่ายฯ1 มาตั้งที่ เขาโปร่งแล้ง ต.โคกแย้ อ.หนองแค จ.สระบุรี(วันเกิดฝ่ายฯเป็นวันที่ 7 มกราคมของทุกปี ไม่ทราบเช่นกันว่า ยังมีอยู่อีกไหม)
ช่วงเวลานั้น ฝ่ายฯ 1 โคราช คุมการเจาะน้ำบาดาลในภาคอิสาน ฝ่ายฯ 2 สระบุรี คุมการเจาะน้ำบาดาลนอกภาคอีสานทั้งหมด
ต่อมา แตกออกเป็น
ฝ่ายฯ 3 ขอนแก่น แบ่งอิสานเหนือออกมาจากฝ่ายฯ1
ฝ่ายฯ 4 สุพรรณบุรี ฝ่ายฯ 5 ตรัง และฝ่าย 6 ลำปาง แยกออกมาจาก ฝ่ายฯ 2 สระบุรี
คนที่มาทีหลังไม่ทันยุคนี้ หลายคน งงว่า ทำไม ลำดับฝ่าย 1-6 มันถึงกระโดดไป กระโดดมา
โชติ ตราชู เคยถามผมว่า ทำไม ผมก็ตอบว่า มันไล่จากปีที่ก่อตั้งฝ่ายฯต่าง ๆ
ต่อมามีการปฏิรูประบบราชการ ฝ่ายฯ ต่าง ๆก็เปลี่ยนเป็นศูนย์พัฒนาน้ำบาดาล เพิ่มจาก 6 ฝ่ายฯ เป็น 12 ศูนย์พัฒนาน้ำบาดาล แต่ลำดับยังคงนับตามเดิมจากอายุของการก่อตั้ง
ศูนย์ฯปรับเป็นสำนักทรัพยากรน้ำบาดาลภาค ลำดับก็เปลี่ยนไป ผมไม่รู้ว่าเขานับอย่างไร สำนัก 1-12 อยู่ที่ไหนกันบ้าง

นงชลิต
16/6/67/8.09-10.17
คิดจะเขียนถึงฝ่ายสระบุรี ความรักความหลังความชังครั้งนั้นก็กลับมา มันไหลบ่า จนปิดไม่มิด
เข้าไปเลือกรูปตัวผม ใน EXD 4 ตัว 2T สองตัว และ 4T สองตัว
ใช้เวลา 2 วัน ตาแทบบอด ทำวีดีโอนี้ขึ้นมา มันบอกถึงชีวิตที่เปลี่ยนแปลงในการทำงานของผม ช่วงที่อยู่ในสนาม