21 มิถุนายน 2567

21 มิถุนายน เวียนมาอีกครั้ง ปีนี้อาจจะแปลกกว่าปีก่อน ๆ เพราะบังเอิญตรงกับวันพระ หลวงพี่แดง ที่บิณฑบาตประจำซอย ท่านจะไม่มาทุกวันพระ ทำให้ผมต้องไปทำบุญให้คุณ นงนภัส ที่วัดชลประทาน
เดิมตอนคุณ นงนภัส เสียใหม่ ๆปี 2558 จัดทำบุญเลี้ยงพระที่บ้านครบ 7 วัน ครบ 100 วันและครบปี ต่อมาเกิดโควิดระบาด ทำบุญเลี้ยงพระที่บ้านไม่ได้
ผมเปลี่ยนไปทำสังฆทานที่วัดหนองลำเจียก สุพรรณบุรี แทน
เป็นวัดที่เราสองคนบังเอิญขับรถไปเจอ คุณ นงนภัสเขาชอบไปวัดนี้ เขาบอกสงบร่มเย็นดี ทำให้เราไปทำบุญอีกหลายครั้ง ครั้งหนึ่งเคยไปทำบุญเลี้ยงพระที่วัดนี้ แล้วคุณ นงนภัส เขามีความคิดว่า วัดนี้เป็นวัดบ้าน ๆ พระเณร คงไม่ค่อยได้ฉันพิซ่า ซื้อพิซ่าไปถวายพระร่วมกับอาหารคาวหวานอื่น ๆ
ปรากฏว่า พระชอบ ยังความปลาบปลื้มใจอิ่มบุญแก่คุณนงนภัสเป็นอย่างยิ่ง เจ้าอาวาสวัดสนิทกับเรา ท่านเคยให้พระบูชา หน้าตัก 9 นิ้วปางสมาธิพุทธลักษณะงดงาม สร้างที่วัดระฆัง ผมอุ้มท่านกลับบ้านมากับมือ
ตอนผมภึงวัด สอบถามดู เขาบอกว่า เจ้าอาวาสเก่า มรณภาพไปแล้ว
ต่อมาผมจึงไปทำสังฆทานที่กุฎิ อาจารย์สนธยา วัดชลประทาน ท่านเป็นคนนำพวกเราทำวัตรเช้าตอนที่ผมบาชอยู่วัดชลประทาน ผมนับถือท่านมาก จริยวัตรท่านงดงาม สมเป็นสมณะ
ปัจจุบันท่านจำวัดอยู่ อาลาสกา ประเทศสหรัฐอเมริกา ด้วยความเคารพ ผมยังติดต่อกับท่านจนถึงปัจจุบัน
ตั้งแต่นั้นมา ผมจึงนิมนต์ หลวงพี่แดง วัดบัวขวัญ มารับสังฆทานที่บ้านผมใน วันที่ 21 มิถุนายน ของทุกปี
ปีนี้อย่างที่ผมบอกตรงกับวันพระ ผมไปทำที่วัดชลประทาน พิธีกรรมยังคงเรียบง่าย สมกับวัดชลประทาน วัดที่ผมเคยบวช
บุญกุศลใดที่กระผม นาย ทนง ตันชวลิต ใด้ทำในวันนี้ ชาตินี้ และอดีตชาติที่ผ่านมา
ขออำนาจแห่งพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย จงดลบันดาลให้ นาง นงนภัส ตันชวลิต ได้รับรู้และได้รับบุญกุศลเหล่านี้ ด้วยเถิด

ทนง ตันชวลิต
21 มิถุนายน 2567