The first stage of the GR 129, a long-distance trail in Belgium, from Bruges to Aarlen (573 KM in total). This stage goes from Bruges to Doomkerke (33 KM). Well marked and mainly through forest.

Verslag:

Onze tocht begint in Brugge. De eerste richtingaanwijzer treffen we aan bij Katelijnepoort, vlakbij het kanaal Gent – Brugge. Op de muur staat in grote letters geschreven: “Als je weggaat, kom je dan weer terug? (we zullen eerst trachten om in Aarlen te geraken 😊 ).

De eerste kilometers lopen langs het kanaal, waar we een aantal aalscholvers zien voorbijrazen. We zijn blijkbaar niet de enige ‘vroege vogels’. Het is rustig wandelen vroeg in de ochtend en we nemen de tijd om te wennen aan de routemarkeringen die ons tot in Aarlen moeten brengen. Een GR route wordt namelijk aangeduid door rood-witte strepen en kent een specifieke aanduiding voor een afslag naar links of rechts. Terwijl het ochtendgrijs begint weg te trekken en de rest van België lijkt te ontwaken, duiken we al snel het “groen” in en maken we kennis met het mooie Brugse Ommeland. De route gaat doorheen de Assebroekse Meersen, een prachtig natuurpark met veel open ruimte en water. Dit is een plek waar vogelliefhebbers hun hart kunnen ophalen. Hier laten we het tempo even zakken om te kunnen genieten van het mooie landschap en ons op te warmen aan een warme tas koffie.

We wandelen vervolgens van de ene groene strook in de andere. Van Beverhoutsveld (in 1382 het slagveld van een strijd tussen de Bruggelingen en de Gentenaren) doorheen het natuurgebied Vallei van de Zuidleie. Dit laatstgenoemde gebied brengt ons opnieuw dicht bij het kanaal en leidt ons doorheen bomenrijen, getooid in de mooie herfstkleuren. Naast het pad kunnen we de zogenaamde ‘Leiemeersen’ aanschouwen, een lager gelegen strook welke voornamelijk bestaat uit water en rietlanden. Weinig mensen zijn op pad, zodat we van de gelegenheid gebruik maken om een aantal sfeerbeelden vast te leggen. Ondanks de vele kilometers is het toch gewoon genieten!

Het natuurpad brengt ons uiteindelijk tot in Beernem, waar we even halt houden voor een middagpauze. Helaas is alle horeca gesloten, zodat we het moeten stellen met onze eigen meegenomen proviand. Een ‘Brugse Zot’ zal er helaas niet in zitten vandaag.

Vanaf Beernem krijgen we voor het eerst heel veel asfaltstroken na elkaar voor de kiezen. Dit wordt echter volledig goedgemaakt wanneer we arriveren in provinciaal domein Bulskampveld. Dit domein is bij goed weer één van de grote trekpleisters van onze provincie, zeker in tijden van corona. Er zijn meerdere wandel- en fietsroutes voor de actievelingen en het bezit ook een kruidentuin en een vogelopvangcentrum. Dit domein is voor ons de ideale plek voor een korte tussenstop en om even terug op kracht te komen.

We zetten vervolgens onze tocht verder richting Wingene. We passeren langs de ‘succursale’, een imposant gebouw daterende van midden de 19de eeuw. Als West-Vlaming zou je al snel denken aan allerlei zoetigheden (‘suikerzaal’), maar het betreft een voormalige matrozenschool. Heden doet het dienst - na renovatie in 2014 - als instelling voor bijzondere jeugdzorg. Het gebouw staat op de lijst van bouwkundig erfgoed.

Even verderop treffen we het ‘Radiozendstation Belradio’ aan, een bijzondere omgeving waar metershoge antennen het landschap vorm geven. Deze installatie werd in gebruik genomen in 1927 en was bestemd voor communicatie met Amerika en Congo. Later werd het ‘park’ gebruikt voor communicatie in de scheepsvaart en kon verbinding worden gemaakt met schepen van over de hele wereld. Door de opkomst van de satellietverbindingen verloor dit echter grotendeels zijn waarde. Sedert 1997 behoren deze zendmasten toe aan de Belgische Marine.

We naderen inmiddels het eindpunt van onze dagtocht, Doomkerke. De eerste etappe is alvast vlot verlopen! We hadden echter gehoopt in het dorp iets te kunnen drinken in café “New York”, maar de coronomaatregelen laten dat jammer genoeg niet toe. Het café bestaat reeds sedert 1864 (!) en draagt een geschiedenis met zich mee. Aan de gevel hangt een reclamebord voor de rederij “Red Star Line” die per schip passagiers vervoer tussen Antwerpen en New York. De voormalige uitbater van dit kleine dorpscafé verkocht eind 19de eeuw – begin 20ste eeuw kaartjes voor het schip “De Belgenland” aan zijn klanten. Veel arme West-Vlaamse boeren waagden hun kans en trokken “de plas” over op zoek naar een nieuw leven en geluk.

Moe, maar voldoen, bereiken we ons eindpunt. Een veelbelovende start met opvallend veel groene zones. Een aangename kennismaking met het Brugse Ommeland. We kijken nu al uit naar de volgende etappe!