ไม่วาคำสาปของ “พระนางมะซูรี” หรือ “พระนางเลือดขาว” เมื่อราว 200 ปีก่อนจะเป็นจริงหรือไม่ แต่ลังกาวีก็ประสบกับภัยพิบัติต่าง ๆ และกลายเป็นเกาะที่ด้อยการพัฒนาล้าหลังของมาเลเซียมาโดยตลอด
จนกระทั่งในปี 2543 มีการค้นพบทายาทรุ่นที่ 7 ของพระนางมะซูรีที่จังหวัดภูเก็ต เธอคือ “ศิรินทรา ยายี” ทางการมาเลเซียจึงได้เชิญเธอมายังลังกาวีเพื่อทำพิธีถอนคำสาป เพื่อให้ลังกาวีได้พบกับฟ้าใหม่เสียที
หลังจากนั้นลังกาวีก็กลายมาเป็นเกาะที่มีการพัฒนาอย่างรวดเร็ว แม้กระนั้นไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรือโชคชะตาใด ๆ หากแต่จุดเริ่มต้นในการพัฒนาลังกาวีเกิดจากวิสัยทัศน์อันกว้างไกลของผู้นำมาเลยเซียที่ชื่อว่า “ดร. มหาเธร์ โมฮัมหมัด” นั่นเอง