The Silk Road
Part 22 จางเย่/ตานเสีย( ZHANGYE 张掖/ DANXIA 丹霞)

๖ ตุลาคม ๒๕๕๕
๐๕.๐๐ ถึงจางเย่ พักฝั่งตรงข้ามสถานีขนส่งแต่เยื้องไปหน่อย ตอนนี้เราไม่มีโปรแกรมที่แน่นอนว่า จะเที่ยวที่ไหนในจางเย่ ตอนแรกผมคิดอยากจะไปด่านเจียอวี้กวาน ซึ่งได้ชื่อว่า ด่านแรกในใต้หล้า เป็นด่านสุดท้ายของจีนโบราณก่อนเข้าสู่ทะเลทรายโกบีและทาคลามาคัน หลังจากนั้นอาจเดินเล่นในเมือง แต่ เพื่อนผมได้รับข้อมูลจากโรงแรมว่า จากที่นี่สามารถไปเที่ยวมองโกเลียในได้ เพราะห่างจากจางเย่ประมาณ หกร้อยกิโลเมตร มีผมและเพื่อนอีกสองคนสนใจ ส่วนที่เหลืออีกสองคนสมัครใจเดินเล่นในเมือง(ตอนนี้เราเหลือแค่ ห้าชีวิตครับ เพราะท่านผู้นำกับเจ้านายท่านจะแยกกับเราที่เมืองนี้ไปเฉิงตูจัดการเรื่องพาสปอร์ต)
เดินไปหาข้อมูลที่สถานีขนส่ง เขาบอกว่า ค่ารถจะคิดกิโลเมตรละ ประมาณ ๒ หยวน ไปกลับ ๑๒๐๐ กิโลเมตร ก็ ๒๔๐๐ หยวน เงินไทย ๑๒๕๐๐ บาท แพงไป ถอดใจดีกว่า ตอนกลางคืน มีคนจีนที่จะไปมองโกเลียในสองคน มาติดต่อกับเพื่อนผมเพื่อ แชร์ค่ารถกับเขา(เขาพักโรงแรมเดียวกับเรา คงได้ข้อมูลจากโรงแรมว่า พวกเราอยากจะไป) พวกเรามี ๓ คน เขามี ๒ คน ไม่ลงตัวอีก เพราะรถแท็กซี่ที่นี่เขาให้นั่งได้แค่ ๔ คนเท่านั้น แต่คนจีนเขาก็ใจดี ติดต่อหารถให้เราได้ ในราคา ๒๐๐๐ หยวน ตกลง เราจะไปเที่ยว มองโกเลียในในวันรุ่งขึ้น พร้อมกับคนจีนสองคน และใช้รถสองคัน
ตกลงวันนี้เราจะไปตานเสีย ภูเขาหลากสี
๐๙.๐๐ น นั่งรถโดยสารไปตานเสีย ค่ารถคนละ ๙.๕ หยวน ลงปากทางเดินเข้าไปประมาณครึ่งกิโล เข้าชมความงามของเขาหลากสี ค่าเข้าคนละ ๖๐ หยวน คงเป็นแหล่งท่องเที่ยวใหม่ เพราะผมค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับตานเสียไม่ได้เลย ขึ้นไปถึงจุดชมวิวแห่งแรกผมก็ตะลึงแล้วครับ สีสันมันจัดจ้านเหมือนระบายสีบนเขาเลยครับ สวยแปลกตา และกินบริเวณกว้างใหญ่ ตอนนั้น ผมคิดว่า มันมีจุดนี้ที่เดียว เลยใช้เวลากับจุดนี้นานมาก แต่มารู้ตอนหลังว่า ยังมีจุดชมวิวอีกหลายจุด วันนั้นผมดูได้ ๔ จุด จุดชมวิวที่ผมชอบที่สุดคือ จุด ๒ ครับ
๑๖.๓๐ กลับโรงแรม ตอนเย็นกินข้าวด้วยกัน 5 คนที่ร้านตรงข้ามโรงแรม เป็นมื้อที่อร่อย + ถูก เจ้าของมีแถมน้ำแกงจืดให้ด้วย หลังจากนั้น พวกเขากลับไปพักผ่อนที่โรงแรม
ผมเดินสำรวจเมืองตามนิสัยอันส่อเสือกของผม เดินไปเจอถนนเส้นหนึ่ง แปลกตามาก เพราะการก่อสร้างในถนนนี้เป็น สไตล์ ตะวันตกอย่างชัดเจน รูปปั้นรูปหนึ่งกลางสี่แยก หน้าตาเป็นชาวยุโรปแน่นอน ในตอนนั้นใจผมนึกถึง มาโคโปโล เพราะเป็นชาวยุโรปที่ดังที่สุดบนเส้นทางสายไหม เมื่อผมกลับมา มาลองค้นดูเรื่องเกี่ยวกับเมืองจางเย่ ก็มีเรื่องเกี่ยวกับมาโคโปโลจริงๆ หนังสือเล่มนั้นเขียนไว้ว่า
ตัวเมืองจางเย่ฟากตะวันตกเฉียงเหนือนั้น มีรูปปั้นที่ใครๆก็คาดไม่ถึงตั้งอยู่ไม่ไกลจาก สวนก่านเฉวียนนัก เป็นรูปปั้นของ มาโคโปโล นักเดินทางชาวเวนีสในชุดเสื้อคลุมยาวแบบตะวันตก เล่ากันว่า เขาเคยพำนักอยู่ที่เมืองนี้ร่วมกับบิดาและลุงนานหนึ่งปีในช่วงปลายศตวรรษที่ ๑๓
แสดงว่า ผมก็มีรอยหยักในสมองซับซ้อน สามารถคิดถึงมาโคโปโลได้ในทันทีที่เห็นรูปปั้น ถนนหนทางค่อนข้างมืด ผมเลยไม่สามารถเดินไปไกลจากโรงแรมมากนัก
กลับโรงแรมประมาณ สามทุ่ม

ทนง
๑ ธันวาคม ๒๕๕๕(๒๑.๕๖)

นงชลิต
ปรับปรุงขึ้นมาใหม่ 3/9/62/8.42
คำตาม
ตอนนี้ ผมทำวีดีโอสั้นๆ 3.33 นาทีเอง อยากให้ ดูความสวยงามของตานเสีย ดูไปฟังเพลง A Love Before Time ร้องโดย Coco Lee ในเวอร์ชั่นภาษาจีน ซึ่งผมชอบมากว่า เวอร์ชั่นภาษาฝรั่ง ดูความสวยงามไป ฟังเพลงเพราะๆไป สุขใดไหนเท่า