Ben buraya çok çiçekli yollardan geçerek geldim sevgilim. Sana gelmek çünkü bir çiçek bahçesine dönüşmektir. Ellerim nergis, erguvan biraz, karanfil biraz, ıhlamur. Sensiz geçen zaman bizim büyük öğrenilmiş çaresizliğimiz. Öyle ya, bulamadığın da seni bulamaz. Sahi bunca yılın nasıl geçmediğini anlat.

Sol kolundaki dikiş izleri bisikletten düştüğün 5 yaşından kalma. Üstündeki kazak anneannenden hatıra. Sevmek pürdikkat kesilmektir sevgilim, sarıl şimdi bana. Nasılsa gerçek hayatta ızdırap bir resimde hazza dönüşür. Bana bir şiirle sarıl, bir cumartesi günü saat dörde on kala yıkık dökük ne varsa onaralım birlikte.

Çünkü sevmek, birinin en çok yaralarını sevmektir. Üç kızdan sonra yine bir kız, gömlek yırtılır, anne üzülür. Bir baba köşede sessizce ağlarken görülür, sevinci yaşanmaz bazı doğumların. İlk yaram işte bu benim, başımı okşa. Benim tüm yanlışlarımı ilk yarama bağışla.

Madem bu dünya bir sahne, en güzel biz oynayalım seninle; personalarını topla, benim yüzüme ekle. Ve madem aşk, katledici bir sadomazoşist. Senin ellerinde ölemem ben ölemem sevgilim. Senin ellerinden tomurcuklu çay içmek varken ah ölemem de seninle gül gibi yaşarım ben.

Şu kitaplığın yanı başındaki koltuğa bir sen gerek. Gel işte kurul hemen Orhan Pamukların oraya, altını çizdiğim cümlelerin yanına, kahve fincanının karşısına. Yoksa ben bir kuyuya baka baka kuyu gibi. Ben bir kuyu gibi seni çağırdım sevgilim.

Beni şimdi sevgilim kendine bağışla. Uykunun eşiğindeki mahmurlukta, kokunun arzusunda. Seni öpmek bir romanın ilk sayfasını okumanın heyecanı biraz. Temmuz’da bir öğle vakti denize parmakların değmiş. Ateş demişler, çok yakar sakın ha! Sen bir ateşin içinden gülerek geçmişsin.

Yüzünde şimdi benden ne çok kesit var sevgilim. Ve kesikleri kırgınlıkların, beni bir ömür kendinde kaybet. Kendinde bul beni yine sonra. Beni kendinle sakın sınama, ama ben bilirim. Her kuş kendi göğsünden vurulur.

-

Yazı: Emine Şimşek
Seslendiren: Ahmet Culum
Müzik: Hasretinle Yandı Gönlüm

-

#herkuşkendigöğsündenvurulur #ahmetculum #şiir