Νικόλαος. Κόκκινος (1861-1920)

Γλυκοχαράζει τ’ αστέρια σβήνουν
τ’ αγέρι παίζει με την αυγή
Αυγή κι αγάπη μας περιμένει
ξύπνα σε λίγο και ο ήλιος θα βγει.

Σβήνει και τ’ άστρο το μαγεμένο
της χαραυγούλας το λαμπερό
Ξύπνα μικρή μου σε περιμένω
έχω δυο νύχτες όπου σε καρτερώ.

Καρδιά απ’ αγάπη την εστολίζει
καρδιά που μέσα έχει πληγή
Την εσκοτώνει τη βαλσαμώνει
αυτός ο ύπνος της χαραυγής