หลวงปู่ดุลย์ ฝากไว้เตือน
ภิกษุและนักปฏิบัติธรรมพึงระวังภัย ความผิดพลาด คำสอนที่คลาดเคลื่อน
ภัยของพุทธศาสนาที่เกิดจาก พระนอกรีด และ การสอนผิดจากพระไตรปิฏก เป็นปัญหาที่สำคัญ ซึ่งส่งผลกระทบต่อความศรัทธาในพุทธศาสนา
1. พระนอกรีดหรือพระที่ประพฤติผิดศีลธรรม
การละเมิดศีล: พระภิกษุบางรูปอาจละเมิดศีลธรรมที่ควรปฏิบัติ เช่น การมีพฤติกรรมที่ขัดต่อข้อห้ามในศีล 227 ข้อ หรือการเกี่ยวข้องกับเงินทอง ทรัพย์สิน หรือทางโลก ซึ่งส่งผลให้ประชาชนเกิดความไม่เชื่อมั่น
การใช้สถานะพระสงฆ์เพื่อผลประโยชน์ส่วนตน: พระบางรูปอาจใช้ภาพลักษณ์ของการเป็นพระเพื่อหาผลประโยชน์ทางการเงินหรืออำนาจ ซึ่งเป็นการบ่อนทำลายความศรัทธาและความเชื่อมั่นของสาธุชน
พฤติกรรมทางสังคมที่ขัดต่อหลักธรรม: พระนอกรีดอาจประพฤติตนไม่เหมาะสม เช่น การมีพฤติกรรมเสพสุราหรือการล่วงละเมิดทางเพศ ซึ่งเป็นการละเมิดศีลขั้นร้ายแรง
2. การสอนผิดจากพระไตรปิฎก
การบิดเบือนคำสอน: พระบางรูปอาจสอนหลักธรรมที่ไม่ตรงตามพระไตรปิฎก โดยเฉพาะการบิดเบือนคำสอนของพระพุทธเจ้าให้เข้ากับความต้องการหรือความเชื่อส่วนตัว ซึ่งอาจนำไปสู่ความเข้าใจผิดในพุทธศาสนาของผู้ฟัง
การสร้างคำสอนใหม่ที่ไม่อิงจากพุทธศาสนา: พระนอกรีดบางรูปอาจสร้างคำสอนใหม่ที่ไม่มีพื้นฐานจากพระไตรปิฎก เช่น การเสนอแนวคิดหรือพิธีกรรมที่ไม่ได้รับการสนับสนุนจากหลักธรรม ซึ่งส่งผลให้เกิดการเบี่ยงเบนจากศาสนาพุทธ
การตีความที่ผิดจากหลักการเดิม: บางครั้งการตีความคำสอนในพระไตรปิฎกอาจถูกนำเสนอในแบบที่ผิดเพี้ยนหรือเน้นในลักษณะที่ไม่สอดคล้องกับจุดประสงค์ของพระพุทธเจ้า เช่น การตีความเรื่องบุญบาป หรือการตีความเรื่องนิพพานที่ไม่ตรงกับความหมายที่แท้จริง
3. ผลกระทบต่อศาสนาและสังคม
การเสื่อมศรัทธาในหมู่ประชาชน: เมื่อพระภิกษุที่เป็นผู้นำทางศีลธรรมประพฤติผิดหรือสอนผิด ย่อมส่งผลให้ประชาชนสูญเสียความศรัทธาในพระพุทธศาสนา และอาจเกิดความเข้าใจผิดเกี่ยวกับคำสอนของพระพุทธเจ้า
การแตกแยกในวงการสงฆ์: การสอนที่ผิดเพี้ยนหรือพระที่ประพฤตินอกลู่นอกทาง อาจนำไปสู่ความขัดแย้งในหมู่พระสงฆ์ ซึ่งเป็นภัยที่ทำให้ความเป็นเอกภาพของพุทธศาสนาลดลง