या अभंगात संत तुकारामांनी भगवान शंकराची प्रार्थना केली आहे. "गौरीहरा" म्हणजे पार्वतीचे पती असलेल्या भगवान शंकराचे वर्णन करण्यात आले आहे. भक्त आपल्या देवतेसमोर नम्रतेने म्हणतो की, "तूच माझी माता आणि तूच माझा पिता, मी तुझ्या चरणी शरण आलो आहे." तो देवाला विनंती करतो की देव त्याच्यावर रुसू नये आणि त्याला कृपा करावी. संत सांगतात की अनेक लोक देवाला शोधत असूनसुद्धा, त्यांना देवाचा ठाव लागत नाही, कारण तो अव्यक्त आहे. शेवटी, तुकाराम म्हणतात की त्यांच्या जीवनात भगवान शिवाशिवाय दुसरा कोणताही आधार नाही, आणि मोक्ष फक्त शिवाच्या कृपेनेच मिळू शकतो.

Lyrics:
गौरीहरा दीनानाथा धरीन तुझे पाय
रुसू नको देवा माझ्या तूच माझी माय
दयावंत तुजला म्हणती थोर थोर संत
एकरूप आपण दोघे दूध आणि साय
ओम नमः शिवाय ,ओम नमः शिवाय ,ओम नमः शिवाय
तुला शोधूनी या देवा कैकलोक थकले
तुझा ठाव नकळे कोणा करू तरी काय
ओम नमः शिवाय ,ओम नमः शिवाय ,ओम नमः शिवाय
तुका म्हणे माझी देवा अन्य नाही सोय
तुम्हावीन नाही मज मोक्षशिवराय
ओम नमः शिवाय ,ओम नमः शिवाय ,ओम नमः शिवाय