วัดไผ่ล้อม เป็นพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสามัญสังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่เลขที่ 17 หมู่ 6 ตำบลจันทนิมิต อำเภอเมืองจันทบุรี จังหวัดจันทบุรี วัดมีเนื้อที่ 45 ไร่ อยู่ติดแม่น้ำจันทบุรี

สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2320 และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อปี พ.ศ. 2325 และยกฐานะเป็นพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสามัญเมื่อปี พ.ศ. 2539 สันนิษฐานว่าสร้างมาตั้งแต่สมัยปลายกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี โบราณสถานที่สำคัญของวัด คือ พระอุโบสถหลังเก่า พระวิหารพระพุทธไสยาสน์ และพระเจดีย์ใหญ่

พระอุโบสถหลังเก่าสร้างเมื่อไร ไม่ปรากฏศักราช ได้บูรณปฏิสังขรณ์ขึ้นมาใหม่ในสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว มีกำแพงแก้วล้อมรอบทั้ง 4 ด้าน แต่ละด้านมีช่องทางเข้า ฉนวนด้านหลังมีเสารองรับ 5 ต้น ไม่มีบัวหัวเสา ฐานอาคารเป็นเส้นตรง มีเจดีย์ย่อมุมไม้สิบสองขนาดเล็กอยู่ภายในกำแพงแก้ว ภายในมีภาพจิตรกรรมฝาผนังเป็นภาพต้นไม้ประเภทบอนไซและดอกไม้แบบจีน เรื่องทศชาติชาดก และพุทธประวัติที่ยังคงสภาพสมบูรณ์

กุฏิพระและศาลาการเปรียญ มีไม้ฉลุแบบขนมปังขิงประดับตกแต่งอย่างสวยงาม วิหารประดิษฐานพระพุทธรูปปางไสยาสน์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในภาคตะวันออก เป็นพระพุทธไสยาสน์ปูนปั้นปิดทอง ขนาดหน้าตักกว้าง 32.49 เมตร ยาว 54.19 เมตร ศิลปะรัตนโกสินทร์ สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2519 โดยนายมนัส กลิ่นขจร จากกรมศิลปากร