Казыбек Курайыш – Коркемим / Kazybek Kuraiysh – Korkemim.

Қол жетпес биіктегі көркемім
Сен мені жанартаудай өртедің
Ауаның құрғатып бар оттегін
Тәніңмен жағатұғын от па едің?
Көргелі жанарыңның кескінін
Есін де шығаратын естінің
Тек сені аңсап тағы кешқұрым
Керегі болмай қалды жан-жағымда ешкімнің
Қыс пен күз, жазым менен көктемім
Қалаймын өзіңменен әр сәтімнің өткенін
Қыс пен күз, жазым менен көктемім
Қалаймын өзіңменен әр сәтімнің өткенін
Көз тартты көлбең еткен көйлегің
Өзіңнен басқа жанды көрмедің
Сені ойлап құдіреті, ой ненің?
Су ішіп отырсамда шөлдедім!
Көргелі жанарыңның кескінін
Есін де шығаратын естінің
Тек сені аңсап тағы кешқұрым
Керегі болмай қалды жан-жағымда ешкімнің…
Қыс пен күз, жазым менен көктемім
Қалаймын өзіңменен әр сәтімнің өткенін
Қыс пен күз, жазым менен көктемім
Қалаймын өзіңменен әр сәтімнің өткенін
Қыс пен күз, жазым менен көктемім
Қалаймын өзіңменен әр сәтімнің өткенін
Қыс пен күз, жазым менен көктемім
Қалаймын өзіңменен әр сәтімнің өткенін
Қыс пен күз, жазым менен көктемім
Қалаймын өзіңменен әр сәтімнің өткенін
Қыс пен күз, жазым менен көктемім
Қалаймын өзіңменен әр сәтімнің өткенін