บทร้องผู้ประพันธ์ประพันธ์ขึ้นเพื่อต้องการใช้ดนตรีไทยเป็นสื่อให้เกิดความตระหนักถึงภาวะแห่งสถานการณ์โลกร้อน ซึ่งมีบทขับร้อวดังนี้

โลกร้อน
ธารน้ำเหนือก็ไหลผ่อนอ่อนแรง
คลื่นความร้อนแผ่นำความแห้งแล้ง
ใบไม้แห้งทิ้งใบเพลิงไพรราน
พายุพาฝนกระหน่ำซ้ำซาก
น้ำหลากล้นฝั่งมหาศาล
ปวงพืชปวงสัตว์สิ้นวิญญาณ
เพราะสายธารไม่มีป่ารั้งวาริน
มนุษย์เอยจงสำนึกตัวตน
ว่าเป็นคนก่อการทั้งสิ้น
พ่อเอยแม่เอ๋ยจงได้ยิน
รุ่นลูกจะสูญถิ่นพื้นดินเอย