Wzgórze Palatyńskie, z łaciny Mons Palatinus, to kolebka cywilizacji rzymskiej. Jedno z siedmiu wzgórz Rzymu. Tutaj Romulus miał założyć swoją siedzibę i tu rozpoczęła się historia miasta i cesarstwa Rzymu.

Badania archeologiczne potwierdziły, że na Palatynie mieściła się najstarsza osada rzymska zwana Roma quadrata. Według legendy, to tu -- w grocie Lupercal -- wilczyca miała wykarmić Romulusa i Remusa.

Od nazwy Palatyn, która wywodzi się od imienia bogini pasterzy Pales, bierze się nazwa "pałac". Miejsce to zyskało sławę siedziby książęcych domostw już za czasów rzymskich. Na wzgórzu znajdowały się m.in. świątynia Wiktorii, świątynia Jowisza Statora, pałac Domicjana, pałac Septimusa Sewera, a także najstarszy pałac Domus Augustiana wraz z jego częścią zwaną Domem Liwii od imienia małżonki Augusta (Casa di Livia). W tym ostatnim znajdują się imponujące malowidła ścienne oraz mozaikowa posadzka.