اجرای قطعه ی مدح امام باقر(ع)
از گروه تواشیح محمد رسول الله (ص)
در مشهد اردهال

الحمدُللهِ الذي اَحيانا
دائم الفضلِ عالم السرِّ جاعل النور احیانا
بِقدومِ مَولانا الصبورِ الشاكر
طُهرٌ مِن الاَطهارِ نَجلُ احمد
زَين‌ُالبَرايا؛ ألامامُ الباقر
منبر به پابوسی میفتد هر روز
از ذکرحُسن بی‌شمارَش قاصر
اخلاق و تقوا، فقه و عرفان، دانش
در پای درس بی‌نظیرش حاضر
العِلمُ طفلٌ جالسٌ في حُضنِه
و‌ العقلُ حَيرانٌ اِليهِ يُهاجِر
تَهوَى الثَّقافَةُ كَیْ تُقَبِّلَ نَعلَه
و يَطوفُ حَولَهُ الحديثُ كَزائر
از هر دو سو والانسب، پاک‌آیین
آراسته در باطن و در ظاهر
مثل حسین، آزاده عادل آگاه
مثل حسن، دلسوز و دانا صابر
قَد قادَ عُمراً ثَورةً عِلمية
ضِدَ السياقِ الكاذبِ المُتَظاهر
كَسَرَ الحَواجِزَ في ظَلامٍ دامِس
ابنُ الحسينِ الطاهرُ بنُ الطاهر
پیش از تولد شد محمد نامش
جَدش مُلقب کرده او را باقر
ای کاش مشتاق وصالش باشیم
عاشق بمانَد جان ما چون جابر
الحمدللهِ الذي اَحيانا
دائم الفضلِ عالم السرِّ جاعل النور احیانا

#تواشیح