Widok księżyca tuż nad horyzontem pokazuje jak bardzo zniekształcone może być światło przebiegając przez atmosferę, obrzeża księżyca zdają się być poszarpane, nierówne. Widać też, że domy z kilku kilometrów mają zdecydowanie mniejszy rozmiar kątowy niż tarcza naszego satelity. Jeśli ktoś chce widzieć kratery to należy obserwować księżyc nie w pełni, wtedy światło pada na niego pod mniejszym kątem i podświetla wszystkie nierówności, luneta mimo przyrodniczego przeznaczenia bardzo dobrze sprawdza się na księżycu, przy maksymalnym powiększeniu, dobrych warunkach i optymalnym kącie padania światła można dostrzec kratery o średnicy około 6km. Aberracja chromatyczna nie jest duża, zawsze też można ją zniwelować ograniczając aperturze do 70mm. Więcej szczegółów technicznych o lunecie w moim filmiku "Levenhuk Blaze Plus test 750m"