Dhimsa is a tribal dance form that is performed primarily by Porja caste women in Andhra Pradesh.
A group of 15–20 women forms a circle and dance praising the deity for their welfare in domestic life. They also dance at weddings since the women pray for peaceful and happy married life. They typically wear tribal dresses and ornaments while the leading lady also carries a peacock feather in her hand.

Origin:
Dhimsa originated in Koraput district in the Odisha State but has almost become an official dance of Visakhapatnam. Dhimsa is in the groove with the culture of this region, especially with places near Araku Valley and Borra Caves.
Style of Dance:
This expressive dance is dominated by the movements of feet and hands of the group performing the dance in a circle. Though this dance can be performed by men and women, young and old, typically around 15-20 women form a chain and move their feet according to the rhythm and make formations of smaller to larger circles.

There are several variations in this dance. The popular twelve variations are 1. Bhag Dhimisa 2. Natikari Dhimsa 3. Kunda Dhimisa 4. Pathartola Dhimisa 5. Pedda Dhimisa 6. Sambor Nisani Dhimisa 7. Bayya Dhimisa 8. Mouli Dhimisa 8.Choti Dhimisa 9. Boda Dhimsa (Involves worship of their ritual goodness or god in villages.) 10. Goddi Beta Dimsa (Dancer moves both backward and forward with the swinging of body.)
Instruments:
The members play Dappu (drum with a short stick), Tudumu, Mori, Kiridi and Jodukommulu. The performers dance to the drum beats and usually, the music is played by men.
Costume:
The attire is colorful with earthy tones of green, red, and yellow. The dancers wear sarees that fall just below the knee. Their necks are adorned with tribal ornaments.

Dhimsaa Dance in Araku valley | అరకులో ధింసా డాన్స్ | Indian Tribal Dance
#Dhimsa #tribal dance # araku #ధింసా

దింసా నృత్యం
అరకు లోయలోని గిరిజనుల సాంప్రదాయ నృత్యాలలో దింసా నృత్యం ప్రసిద్ధమైనది. ముఖ్యంగా విశాఖపట్నం ఏజెన్సీ ప్రాంతాలలోని గిరిజనులు సామూహికంగా నర్తించే దింసా నృత్యం దేశంలో విశేషాదరణ పొందింది. వాల్మీకులు, బగతలు, కోటియా, ఖోండ్, కొలాములు, మూఖ దొరలు లాంటి సుమారు 18 తెగలకు చెందిన గిరిజనులు ఈ సంప్రదాయ నృత్యంలో పాల్గొంటారు.
మూల ప్రాంతం

ఒరిస్సా లోని కోరాపుట్ జిల్లా లోని గిరుజన పల్లెలలో ఈ దింసా నృత్యం ప్రారంభమైనదిగా భావిస్తారు. కోరాపుట్ జిల్లా ఖోండ్ తెగ గిరిజనులకు సొంతభూమి వంటిది. ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్రంలో ఎక్కువగా విశాఖపట్నం ఏజెన్సీ ప్రాంతాలలోని, చెదురుమదురుగా విజయనగరం ఏజెన్సీ ప్రాంతాలలోని గిరిజన తెగలన్నిటిలోను ఈ నృత్యం వ్యాపించివుంది. ముఖ్యంగా ప్రముఖ పర్యాటక ప్రాంతమైన అరకులోయ గిరిజన సంస్కృతికి దింసా నృత్యం ఒక పర్యాయపదంగా మారిపోయింది.
సామూహిక నృత్యం
పండగలు, జాతరలు లోను, పెళ్ళిళ్ళు వంటి శుభ కార్యాలలోను, సంప్రదాయ వేడుకలలోను ఆడా, మగా, చిన్న, పెద్ద తేడాలు లేకుండా గిరిజనులందరూ సామూహికంగా ఈ దింసా నృత్యంలో పాల్గొంటారు. చైత్రమాసంలో పెద్దదేవర పండుగ, ఆగస్టులో బాలిదేవర పండగ, నవబరులో దీపావళి పండగ, జనవరి నెలలో సంక్రాంతిలో పంటల పండగ, ఆ తదుపరి నందిదేవుని పండగ. మద్య మద్యలో వచ్చే పెళ్ళి పండగలు, సంప్రదాయ వేడుకలు ఇలా ఏడాదంతా గిరిజనులకు పండగలే. పండగ అంటే నృత్యాలే. నృత్యమంటే ధింసానే. దింసా నృత్యం చేసే వారికి వయస్సుతో పట్టింపు ఉండదు. గిరిజన బాలబాలికలు, యువతీ యువకులు, స్ర్తిలు, పురుషులు కలిసి మెలసి సామూహికంగా ఆడతారు. ఈ ఆట వారి జీవన లాలస. ఇలాగే నర్తించాలనే నియమిత నియమం ఉండదు. సామూహికంగా ‘జట్టు’ కట్టడం అనేది ఆనవాయితీ. పండగ సందర్భం ఈ జట్లని నిర్ణయిస్తాయి.
నృత్య శైలి

సాధారణంగా 15 నుంచి 20 మంది గిరిజన స్త్రీ పురుషులు కలసికట్టుగా వలయాకారంలో తిరుగుతూ, చేతులు, పాదాలు లయబద్దంగా కదుపుతూ ఈ నృత్యం చేస్తారు. సుమారు 10 నిమిషాలపాటు ఈ నృత్యం కొనసాగుతుంది. నృత్యంలో పాల్గొనే గిరిజన స్త్రీ పురుషులు పొడుగాటి వరుసలో బారులు తీరి, వీపు వెనుక నుంచి చేతులు పోనిచ్చి ఒకరి నడుమును ఇంకొకరు పట్టుకొంటూ లయబద్దంగా అడుగులు వేస్తుంటే, మరో పక్క బారు లోని రెండు కొనలలో వున్న వ్యక్తులు అడుగులు ముందుకు వేస్తూ కలుసుకొంటూ, విడిపోతుంటారు. మిగిలిన ఆడా మగా కలసి లయబద్దంగా వలయాలు చుడుతూ, మెలికలు తిరుగుతూ నర్తిస్తారు. ఈ నృత్యం చేస్తున్న గిరిజనులను జోడు కొమ్ము బూరలను ఊదుతూ, డప్పు మోగిస్తూ సంగీతంతో ఉత్తేజపరుస్తారు. ఎంతో శోభాయమానంగా, లయబద్దంగా సాగే దింసా నృత్యాన్ని తిలకిస్తున్న దేశ విదేశీయులు సైతం ఆ నర్తించే జట్టుతో కలిసి అడుగులు వేయాలని ఉబలాటపడతారు.