พระราชวังเชย์ (Shey Palace) หรือวัดเชย์ (Shey Gompa) อยู่บนภูเขาไม่สูงมากนัก เป็นภูเขาหินจึงไม่ต้องกังวลเรื่องดินพังทลาย ห่างจากตัวเมืองเลห์ ๑๙ กิโลเมตรทางทิศใต้ เดิมเป็นพระราชวังฤดูร้อนของพระเจ้าราเชน ปัลยีกอน (Lhachen Palgyikon) ในปีพ.ศ.๑๖๐๐ แล้วอุทิศถวายเป็นวัดทางพุทธศาสนา ตัววัดได้บูรณะในปีพ.ศ.๒๑๙๘ (ค.ศ.๑๖๕๕) แล้วได้สร้างพระพุทธรูปประดิษฐานไว้ โดยพระเจ้าเดนดัน นัมยาล (Deldan Namyal) เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่พระเจ้าเซงเก นามยาล ผู้เป็นพระบิดา ที่นี่ถูกทิ้งร้างไปชั่วขณะในปีพ.ศ.๒๓๗๗ (๑๘๓๔) จากการรุกรานของราชวงศ์โดครา (Dogra) จากศรีนคร
อายุ ๔๐๐ ปี เป็นพระศากยมุนีพุทธะเจ้า ปางชนะมารใต้ต้นโพธิ์ ใหญ่เป็นอันดับสองที่หุบเขาเลห์ สูง ๑๒ เมตร พระพุทธรูปทำจากปูปั้นโดยมีเสาไม้เป็นแกนอยู่ภายใน แล้วใช้ทองสำริดตีเป็นแผ่นๆคลุมอีกรอบหนึ่ง ดูพระนาสิกใหญ่ไม่น้อย ปัจจุบันมีพระลามะดูแล ๕ รูป มีป้ายห้ามถ่ายรูปกับพระพุทธเจ้า วัดนี้ดูแลโดยกรมโบราณคดีของอินเดีย หรือเอเอสไอ มีภาพวาดเทวดาวาดรายรอบด้วย พวกเราจึงถือโอกาสได้สวดมนต์ต่อหน้าพระพุทธรูปองค์องค์ใหญ่นี้ มีการสร้างพระคุรสัมภยะ ดรุป ๔๕ ฟุต เสร้จ พ.ศ.๒๕๖๘ (๒๐๒๕)
ข้างๆถนนก่อนจะถึงวัดเชย์ มีรูปแกะสลักพระพุทธเจ้า ๕ พระองค์คือ อ.อักโษภยะ ๒.รัตนสัมภวะ ๓.ไวโรจนะ ๔.อมิตาภะ ๕.อโมฆสิทธิ