Συμπληρούται δεκαετία ήδη αφ' ότου η πρώτη σκαπάνη αντήχησεν επί των πετρωδών στρωμάτων του Ισθμού και παρήλθε προ πολλού η πρώτη προθεσμία της παραδόσεως του έργου. Η κατασκευή της διώρυγος είχε δοθεί εις γαλλικήν εταιρίαν, ής ανάδοχος ήτο ο στρατηγός Τύρρ. Τεσσαράκοντα και τέσσερα εν όλω εκατομμύρια εδαπανήθησαν έκτοτε επί των πρώτων εργασιών εις την προμήθεια μηχανών, βυθοκόρων, φορτηγίδων, μηχανικών τρυπανιών, εκσκαπτήρων και εις την εκσκαφήν της διώρυγος, διά την οποίαν απήντησαν τα μεγαλύτερα των προσκομμάτων. Τα προσκόμματα ταύτα καθιστών το έργον χιλιάκις δυσκολώτερον της τομής του Σουέζ, διότι εκεί δεν υπήρχον ούτε τα πετρώδη στρώματα, ούτε το τρομερόν από της θαλάσσης ύψος, ου ένεκα ηναγκάσθησαν να κατέλθωσιν εις βαθος 75 και 80 μέτρων, ούτε η ανάγκη των επενδύσεων και των τοιχωμάτων, χάριν των οποίων έδει πρότερον ν' αφαιρέσωσι δι' εξαντλήσεως το εντός της διώρυγος ανευρεθέν ύδωρ. Ακριβώς δε τα προσκόμματα αυτά επέφερον το ναυάγιον της Γαλλικής εταιρίας μετά την δαπάνη και του τελευταίου οβολού των 44 εκατομμυρίων, καθ' ην εποχήν είχε συντελεσθή μόνον το ήμισυ του έργου. Επήλθεν επί τινα χρόνον διακοπή των εργασιών, μέχρις ότου νέα εταιρεία εκμεταλλεύσεως εσχηματίσθη εξ 25 εκατομμυρίων και παρεχωρήθη το έργον εις την εταιρίαν των Εργοληψιών διά του κ. Μάτσα, όστις κατ΄ αρχάς είχεν αναλάβει την κατασκευήν αυτού και είτα εξεχώρησεν αυτήν επί προηθεία παραμείνας ως αντιπρόσωπος της εταιρίας .....(Ελληνική Γεωγραφική Επιθεώρησις, 1892).