“Одамиро дар бораи падару модараш супориш кардем. Модараш ба ӯ томила шуд ва ҳар рӯз нотавонтар мешуд ва пас аз ду сол аз шираш бозгирифт. Ва супориш кардем, ки Марову падару модаратро шукр гӯй, ки бозгашти ту назди ман аст. (Лукмон 31:14)

Дар аввали оят, Худованд машаккатхои модаронро ба мо мефахмонад, ки донем, фахмем, шукргузор бошему кадрашон кунем. Ягона шахсе, ки моро, 9 мох дар батнаш, 3 сол дар дасташ, то нафаси охирон дар калбаш медорад ин модар аст.

Як шаба он ранҷ, ки модар кашид
Дар ду ҷаҳонаш натавон бар кашид