W pierwszych dwóch latach istnienia Gross-Rosen, był małym wojennym obozem pracy nastawionym w na obsługę kamieniołomu. Jednakże mordercza praca, głodowe racje żywnościowe i znęcanie się SS-manów, powodowały dużą śmiertelność. Gross-Rosen był postrzegany jako jeden z najcięższych obozów koncentracyjnych. W 1942 roku kierownictwo przystąpiło do tworzenia sieci podobozów na Dolnym Śląsku, a potem i poza granicami prowincji. Ogółem stworzono sieć 106 podobozów. Większość z nich była zlokalizowana przy zakładach przemysłowych oraz w rejonie budowy umocnień wojskowych. Szczególną rolę odegrało 12 stosunkowo dużych podobozów zlokalizowanych w rejonie Gór Sowich, gdzie budowano podziemne fabryki zbrojeniowe i inne nieokreślone obiekty wojskowe.