Posle 2. svetskog rata, nova socijalistička vlast je imala na umu da je jedan od načina da se ubrza urbanistički razvoj Beograda - da se ruše stari delovi grada. Nisu mislili samo na zapuštene i prljave delove grada, čijim bi se rušenjem napravio prostor za stanovanje i nove gradske blokove, već su mislili na centralne zone sa starim građevnimana, na stari Beograd, na delove grada kao što su Skadarlija, Knez Mihailova, Karađorđeva, mesta koja su slika naše istorije i kulture. Političari tog vremena su opravdanje za rušenje starih delova grada nalazili i u ideji da treba "raskinuti sa prošlošću" čak i kada su u pitanju arhitektura i urbanizam, i objekti koji bi trebalo da predstavljaju kulturnu i istorijsku baštinu Beograda, Srbije i Jugoslavije.
Jovan Sekulić, postavljen na čelo gradske institucije za zaštitu spomenika, otvoreno se protivio toj politici, razgovarajući sa stručnjacima i političarima koji odlučuju o budućem razvoju grada, urbanizmu i građenju. Svoje principe da treba zaštititi stade delove grada, predstavljao je elokventno i tako dobro da je njegova ideja, uprkos značajnom protivljenju, počela sve više da se poštuje.
U tome nije bilo bitno samo razgovarati sa političarima i urbanistima, bilo je potrebno analizirati stare građevine, pronalaziti podatke, otkrivati i obrazlagati njihovu vrednost, a u tome su Jovanu Sekuliću pomagali mladi saradnici tada novog zavoda za zaštitu spomenika, koji su se bavili istraživanjem. Pošto su na taj način Jovanu Sekuliću bili dostupni pravi argumenti u raspravi o tome šta treba, a šta ne treba rušiti, njegov stav je postajao sve važniji u gradu Beogradu, a od pravljenja urbanističkih planova bez obaziranja na kulturno i graditeljsko nasledje Beograda, postepeno se odustalo.
Ovo je priča o Jovanu Sekuliću, možda i najvažnijem beogradskom stručnjaku za zaštitu spomenika kulture, koji je uspeo da spreči rušenje danas najprivlačnije delove grada - Skadarlije, Knez Mihailove, Karadjordjeve ulice...
Ova priča ponovo je dobila na aktuelnosti u vreme projekta "Beogad na vodi" ili "Belgrade Waterfront".