“ฟูก๊วก” เกาะที่ใหญ่ที่สุดของประเทศเวียดนาม เกาะที่เต็มไปด้วยสีสัน ทั้งทรัพยากร ความอุดมสมบูรณ์ และวิถีชีวิต
ย้อนไปในอดีตเมื่อหลายร้อยปีมาแล้ว ดินแดนบริเวณสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขงรวมถึงฟูก๊วก เคยอยู่ภายใต้อิทธิพลของราชสำนักกัมพูชามาก่อน โดยมีชื่อเรียกในภาษาเขมรว่า “เกาะตราล”
ประวัติศาสตร์ฟูก๊วก เริ่มต้นหน้าใหม่เมื่อ “หมักกื่ว” ชาวจีนกวางตุ้ง ได้รับการยินยอมจากกษัตริย์กัมพูชาให้ก่อตั้งเมืองท่าอิสระขึ้นที่ “ฮาเตียน” ในปี พ.ศ.2214 ตรงกับช่วงปลายสมัยอยุธยา เกาะฟูก๊วกซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลกัน จึงขึ้นอยู่กับฮาเตียนโดยปริยาย
เมื่ออิทธิพลเวียดตระกูลเหงวียนเริ่มขยายอำนาจเข้าสู่ดินแดนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขงบริเวณเวียดนามใต้มากขึ้น ขณะที่ราชสำนักกัมพูชากำลังอ่อนแอลงจากปัญหาภายใน
ต่อมาเมื่อฮาเตียนเกิดความขัดแย้งกับสยาม จนนำมาสู่การทำสงครามในสมัยสมเด็จพระเจ้าตากสิน ฮาเตียนจึงต้องหันไปพึ่งพิงอำนาจจากเวียดนามตระกูลเหงวียน
อย่างไรก็ตาม ตระกูลเหงวียนก็ต้องเข้าตาจน เมื่อขบวนการเต็ยเซินจากเวียดนามทางเหนือได้รุกไล่ยึดครองพื้นที่ของตระกูลเหงวียนมากขึ้นเรื่อย ๆ จนในที่สุด พ.ศ.2326 องเชียงสือ เจ้าอ๋องตระกูลเหงวียนก็ได้สูญเสียเมืองไซ่ง่อนให้กับขบวนการเต็ยเซิน
องเชียงสือต้องหลบภัยไปตามเมืองต่าง ๆ ในดินแดนสามเหลี่ยมปากน้ำโขง และเกาะฟูก๊วกคือที่มั่นแห่งสุดท้ายของพระองค์ ก่อนที่ในปีรุ่งขึ้น องเชียงสือจะตัดสินใจเดินทางไปยังกรุงเทพ ฯ เพื่อขอความช่วยเหลือจากสยาม
หลังจากอยู่ในสยามไม่นาน องเชียงสือได้หนีออกจากกรุงเทพ ฯ และเร่งเดินหน้าปราบปรามขบวนการเต็ยเซินในแถบเมืองสามเหลี่ยมปากน้ำโขง กระทั่งในปี พ.ศ.2331 ก็สามารถเอาชนะได้สำเร็จ และสามารถยึดเมืองไซง่อนกลับคืนมาได้ นับเป็นการกลับมามีอิทธิพลอีกครั้งของตระกูลเหงียนในดินแดนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง รวมถึงดินแดนฟูก๊วกด้วย จากนั้นก็เริ่มมีชาวญวนหรือเวียดนามจากทางใต้เข้าสู่เกาะฟูก๊วกมากขึ้น
ต่อมาเมื่อทั้งกัมพูชา และดินแดนเวียดนามตกเป็นของฝรั่งเศส ในปี 2482 ฝรั่งเศสได้ลากเส้นแบ่งเขตแดนทางทะเล ที่เรียกว่า “เส้นเบรวีเอ” หรือ Brévié Line ระหว่างกัมพูชา กับโคชินจีน หรือดินแดนอาณานิคมของฝรั่งเศสในเวียดนามตอนใต้
แม้เส้นเบรวีเย จะมีวัตถุประสงค์เพื่อใช้แบ่งความรับผิดชอบด้านการบริหาร โดยไม่ได้เกี่ยวกับข้องอำนาจอธิปไตยเหนือดินแดน แต่ฝรั่งเศสก็ขีด “เส้นเบรวีเอ” ให้เกาะฟูก๊วกอยู่ภายใต้การดูแลของโคชินจีน
หลังจากกัมพูชา และเวียดนามได้รับเอกราชแล้ว จากสนธิสัญญาเจนีวา ในปี พ.ศ. 2497 ทำให้อำนาจอธิปไตยของโคชินจีนถูกส่งมอบให้กับเวียดนาม นั่นรวมถึงดินแดนเกาะฟูก๊วกด้วย
ในปีพ.ศ. 2507 สมเด็จพระนโรดม สีหนุ ประมุขแห่งกัมพูชา ทรงเสนอแผนที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อแก้ไขปัญหาเขตแดนกับเวียดนาม โดยกัมพูชาเสนอที่จะยอมรับ "แนวเส้นเบรวีเอ" ที่ตกค้างมาจากยุคอาณานิคมให้เป็นเส้นเขตแดนทางทะเล ซึ่งนั่นหมายถึงยอมละทิ้งการอ้างสิทธิเหนือเกาะตรัล หรือเกาะฟูกว๊วกไปด้วย
ในปี พ.ศ. 2518 เมื่อกัมพูชาเปลี่ยนเข้าสู่ระบอบการปกครองของเขมรแดงที่นำโดยพลพต เขมรแดงได้บุกโจมตีเกาะฟู้โกว๊ก ซึ่งอ้างว่าเป็นดินแดนของกัมพูชา แต่เวียดนามสามารถยึดกลับคืนมาได้สำเร็จ และได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดเกียนยาง ในปัจจุบัน