Αναστασιά (Πύργος γυάλινος), δημοτικό τραγούδι

Στίχοι:

Το βλέπεις, εκείνο το βουνό
το πιο ψηλό από τ' άλλα
που' χει ανταρί, ωχ καημένη Αναστασιά
αμάν που' χει ανταρίτσα στην κορφή

Που' χει ανταρίτσα στην κορφή
και καταχνιά στη ρίζα
αχ εκεί' ναι πυ, ωχ καημένη Αναστασιά
αμάν εκεί' ναι εκεί είναι πύργος γυάλινος

Εκεί' ναι πύργος γυάλινος
με κρυσταλλένια τζάμια
αχ μεσά κοιμά, ωχ καημένη Αναστασιά
αμάν, εκεί κοιμάται μια ξανθιά

Εκεί κοιμάται μια ξανθιά
μιας χήρας θυγατέρα
και πως να την, ωχ καημένη Αναστασιά
αμάν και πως να την ξυπνήσουμε

Και πως να την ξυπνήσουμε
και πως να της το πούμε
αχ, ξύπνα καημέ, ωχ καημένη Αναστασιά
αμάν ξύπνα καημένη Αναστασιά

Ξύπνα καημένη Αναστασιά
ξύπνα και μην κοιμάσαι
ξύπνα ν' ανά, ωρέ ν' ανάψεις τη φωτιά
αμάν ξύπνα να ανάψεις τη φωτιά