ชาวมองโกลอาศัยเลี้ยงสัตว์บนทุ่งหญ้ากว้าง ซึ่งเป็นวิธีดั้งเดิมมากกว่าพันปี ที่พวกเขาจะย้ายถิ่นฐาน ไปตามแรงหญ้าที่เขียวชอุ่ม บนพื้นที่ทุ่งโล่ง ที่ราบมองโกล การเลี้ยงสัตว์ ของพวกเขา จะไม่ใช่การเลี้ยง แบบอุตสาหกรรม แต่เขาจะเลี้ยงสัตว์ไว้เป็นเพื่อน และแบ่งปัน ระหว่างสัตว์และมนุษย์ ที่อยู่ร่วมกัน ในทุ่งกว้างแห่งนี้