Bolesław Romanowski, komandor marynarki, najsłynniejszy polski podwodniak, legendarny dowódca.
Komandor Bolesław Romanowski był jednym z najbardziej zasłużonych polskich podwodniaków w czasie II wojny światowej, służąc na okrętach podwodnych ORP „Wilk” i ORP „Dzik”. Jako dowódca ORP „Dzik”, Bolesław Romanowski przeprowadził wiele skutecznych operacji na Morzu Śródziemnym w ramach alianckich sił morskich. Pod jego dowództwem, „Dzik” brał udział w kampanii włoskiej, gdzie zatopił lub poważnie uszkodził co najmniej siedem wrogich jednostek, w tym transportowce i okręty wojenne. Jego najważniejsze sukcesy obejmowały zatopienie niemieckiego statku „Uj 2207” oraz uszkodzenie włoskiego krążownika „Giovanni Delle Bande Nere”, co znacząco osłabiło morskie siły Osi w regionie.
Po zakończeniu II wojny światowej komandor Bolesław Romanowski, mimo perspektyw kariery na Zachodzie, zdecydował się wrócić do Polski, co było wyjątkowym krokiem wśród oficerów służących na emigracji. W 1947 roku podjął się zadania przyprowadzenia do kraju niszczyciela ORP „Błyskawica”, jednego z najbardziej znanych polskich okrętów wojennych, który podczas wojny służył u boku Royal Navy.
Po powrocie do Polski Romanowski objął dowództwo okrętu podwodnego ORP „Sęp”, gdzie kontynuował służbę, jednak jego lojalność wobec kraju nie uchroniła go przed późniejszymi represjami – w 1950 roku został aresztowany przez władze komunistyczne pod zarzutem działalności antypaństwowej i spędził kilka lat w więzieniu.
W 1964 r. komandor Romanowski został przeniesiony do rezerwy z powodu pogarszającego się stanu zdrowia. Zmarł 12 sierpnia 1968 r.



Wspomnienia komandora Bolesława Romanowskiego. (PR, 06.01.1961)
- (materiały archiwalne PR) / (https://www.polskieradio.pl/39/156/Ar...)

.