วันนี้ผมขอนำเสนอข้อมูลของชื่อบนป้ายจารึก ว่าเบื้องหลังตัวหนังสือที่ถูกจากรึกนั้น พวกเขาเหล่านั้นคือใคร

นายพันตรี ขุนอิงคยุทธบริหาร คือนายทหารไทยชั้นยศสูงที่สุดซึ่งเสียชีวิตในสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อญี่ปุ่นบุกเมืองปัตตานี ขุนอิงยุทธบริหาร ผู้บังคับกองพันทหารราบที่ 42 นำกำลังทหารไปเสริมแนวหน้า ขณะที่ได้อำนวยการรบอยู่ระหว่างหมวดปืนกลหนักและหมวดปืนใหญ่ฝ่ายไทย ขุนอิงคยุทธบริหาร ถูกกระสุนปืนกลยิงที่บริเวณโคนขาหลายนัด แต่ก็ยังคงตะโกนสั่งการทหารอยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งถูกนำตัวไปยังโรงพยาบาลและเสียชีวิตลงต่อมา
.
นายพันตรี หลวงราญรอนสงคราม (เจริญ ภูมิประภาศ) รองเสนาธิการทหารที่ออกรบเคียงบ่าเคียงไหล่กับพลทหารในแนวหน้า สู้รบกับทหารญี่ปุ่นที่ท่าแพ จังหวัดนครศรีธรรมราช ถูกทหารญี่ปุ่นยิงคว่ำลงไปกับพื้นแล้วถูกแทงที่อกด้วยดาบซามูไร เสียชีวิตกลางสนามรบ
.
นายร้อยเอก ขุนนวมมณฑณะโยธิน (นวม นวมะรัตน์) ผู้บังคับกองทหารพาหนะ ถูกยิงขณะนำทหารเข้าต่อสู้ในแนวหน้าทางปีกขวา เพื่อป้องกันท่าแพ
.
นายร้อยเอก ถวิล นิยมเสน ผู้บังคับหน่วยฝึกยุวชนทหารที่ 52 นำกำลังยุวชนทหารต่อสู้ป้องกันชุมพร ที่สะพานท่านางสังข์ ถูกกระสุนปืนทหารญี่ปุ่นเสียชีวิตในที่รบ
.
นอกจากนั้นบนแผ่นจารึกยังมีชื่อของ
นายนาวาโท หลวงพร้อมวีระพันธ์ (พร้อม วีระพันธ์) ผู้บังคับการเรือหลวงธนบุรี ผู้นำเรือหลวงธนบุรียิงต่อสู้กับเรือลาม็อตปิเก ถูกกระสุนเรือข้าศึกยิงใส่หอบังคับการเรือเสียชีวิตในการรบที่เกาะช้าง
และหลายคนอาจจะไม่ทราบว่าก่อนว่าแผ่นจารึกนั้นยังมีรายชื่อของเสรีไทยที่เสียชีวิตจากการปฏิบัติหน้าที่ปลดปล่อยประเทศไทยจากการยึดครองของจักรวรรดิญี่ปุ่น

ร้อยโท การะเวก ศรีวิจารณ์ และ ร้อยตรี สมพงษ์ ศัลยพงษ์
ทั้งสองถูกตำรวจไทยสังหารหลังเข้าปฏิบัติภารกิจในประเทศไทย

นี่เป็นเพียง 7 ตัวอย่างจาก 801 รายชื่อบนแผ่นจารึก

ภายในอนุสาวรีย์นั้นประกอบไปด้วยแท่นบูชาดวงวิญญาณทหาร และที่เก็บอัฐิของทหารตั้งแต่พลทหารไปจนถึงระดับนายพัน ที่ได้สละชีพในเหตุการณ์กรณีพิพาทอินโดจีน สงครามมหาเอเชียบูรพา สงครามเวียดนามและบก.33 เหตุการณ์ความไม่สงบภายในประเทศ

อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิได้ทำหน้าที่ดั่งสุสานทหารของประเทศไทย ถึงแม้ว่าปัจจุบันจะไม่ได้บรรจุอัฐิทหารเพิ่มเติมเนื่องจากช่องเก็บอัฐิเต็มแล้ว

ไม่ว่าท่านจะฝักใฝ่การปกครองทางการเมืองในรูปแบบใด ทุกๆรัฐบนโลกใบนี้ไม่ว่าจะเป็นประเทศเสรีประชาธิปไตย ไปจนถึงประเทศคอมมิวนิสต์ หรือแม้กระทั่งรัฐยุคจารีต ทุกประเทศล้วนแล้วแต่ให้เกียรติผู้ที่ได้ทำประโยชน์เพื่อประเทศของเขา …. เพราะสิ่งที่มนุษย์คนหนึ่งจะเสียสละได้มากที่สุดก็คือชีวิต … การให้เกียรติกับสุสานของผู้เสียสละเป็นคุณธรรมสากลของมนุษย์

สุดท้ายนี้ ไม่มีใครเห็นอิฐหินปูนทรายสำคัญกว่าชีวิตคน
ทว่าก็มิใช่เหตุผลที่จะเรียกร้องหาอนาคตที่ดีกว่าโดยการทำลายอดีต
ถึงแม้ว่าท่านจะคิดอย่างไรต่ออนุสารีย์ใดก็ตาม
ไม่ควรมีอนุสาวรีย์ใดถูกทำลายหรือทำให้หายไป


...................

ขอขอบคุณ
Wartime asia
โคตรทหาร
องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก

#ม็อบ7สิงหา
#อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ