ถ้ำอชันต้าสร้างพ.ศ.๓๕๐ หรือเร็วกว่านั้นที่ภูเขาสะยาทรี อำเภอออรังคบาด รัฐมหาราษฏร์ ประเทศอินเดีย ห่างจากเมืองออรังคบาด ๑๒๐ กิโลเมตร มี ๓๐ ถ้ำ แบ่งเป็นช่วงคือช่วงแรกเป็นเถรวาท ช่วงที่ ๒ เป็นมหายาน มีความโดดเด่น ๔ ประการคือ ๑.ด้านสถาปัตยกรรม ๒.ด้านปฏิมากรรม ๓.ด้านจิตกรรม และ ๔ ด้านลิขิตกรรม เพราะความโด่นนี้จึงได้รับยกย่องเป็นมรดกโลกเคียงคู่ถ้ำเอลโลร่าในพ.ศ.๒๕๒๖
The Ajanta Caves are the name of 30 Buddhist rock-cut caves which dated from the 2nd century BCE (300 BE.) to 900 CE. (1400 BE) in Aurangabad district of Maharashtra State of India. It situated approximately about 120 km. north of the district. The caves include paintings and rock-cut sculptures described as among the finest surviving examples of ancient Indian Arts particularly those expressive paintings that clearly exhibit emotions through gesture, pose and form.
The caves were built in two phases, the first started around the 2nd century BCE of Theravada sect and the latter occurred from 400–900 CE of Mahayana sect. The site is a protected monument in the care of the Archaeological Survey of India (ASI), and Ajanta Caves have been declared as a UNESCO World Heritage Site in 1983 AD (2526 BE). The caves carving are supported by many kings in different dynasty, according to inscription in various caves, there are 19 kings, 1 queen, 2 ministers, 18 Buddhist monks, 3 merchants, 22 Jataka tales mentioned inside the cave.