พลงไทยเพลงหนึ่งที่เป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดี นักดนตรีไทยทุกคนต้องบรรเลงเพลงนี้ได้ นั่นคือเพลง ลาวดำเนินทราย เพลงลาวดำเนินทรายเป็นเพลงในอัตรา ๒ ชั้น ที่มีความไพเราะ เป็นที่นิยมบรรเลงเรื่อยมา เนื้อเพลงที่นิยมใช้ขับร้องแต่เดิมมาจากบทละครเรื่องพระลอ พระนิพนธ์ในพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์ ที่ขึ้นต้นด้วย “สองนางงามก็เล้าโลมถามพี่เลี้ยงเฉลย...”หลังจากนั้นก็มีบทร้องที่ใช้ขับร้องเพลงลาวดำเนินทรายอีกหลายบท แต่ไม่เป็นที่นิยม กระทั่งเมื่อสมเด็จพระเทพรัตน์ราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี พระราชนิพนธ์บทร้องขึ้นบทหนึ่งตามทำนองเพลงลาวดำเนินทราย ทรงบรรยายถึงการตามเสด็จพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวไปตามภูเขา(หรือดอย)ต่างๆ อันเป็นถิ่นทุรกันดาร มีความลำบากยากเย็นในการตามเสด็จ แล้วพระราชทานชื่อเพลงนี้ใหม่ว่า ไทยดำเนินดอย ล้อชื่อตามเพลงของเดิมคือ ลาวดำเนินทราย

บทร้องพระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพรัตน์ฯ

เป็นบุญตัวได้โดยเสด็จประพาส พระจอมราชสู่สําเนาเขตเขาเขิน
ชมพฤกษาตลอดทางหว่างทางดําเนิน ท้องถิ่นเถินค่าล้นเป็นต้นธาร
(สร้อย)
โอ้ว่าแสนเหนื่อยล้า สงสารสองขายิ่งนัก เมื่อไหร่จะได้หยุดพัก สองขาจะหักเสียแล้วเอย
เห็นยอดดอยอังคล้อยหนีไป นี่หนาหมู่เฮาเอย หายใจหอบ หัวใจเต้นเร็วรี่ เฮ้อ เดินอีกนาทีหรือ สองนาทีคงตายเอย
มีพระราชดําริตริตรองคิด จะกั้นปิดสายชลต้นละหาน
เพื่อได้น้ํากอบกิจเกษตรการ เพิ่มพูนงานผลิตผลของคนไทย
(สร้อย)
โอ้ว่าแสนยินดีเดินไปถึงที่เห็นโครงการ ดุจเป็นรางวัลพระราชทาน เราชาวบ้านดีใจเอย
ไทยดําเนนดอย เหนื่อยหน่อยต้องอดทนใช่ไหมไทยเอย เห็นขุนเขาแดนดอยงามตา น้ำจิตศรัทธารักไทย หนักหนาเราเอย