อีสานเมืองม่วน(ลำพื้น) ข้าวทิพย์ ธิดาดิน
คำร้อง/ทำนอง : เพชร น้ำหมาก
เรียบเรียงดนตรี : สวัสดิ์ สารคาม
(เกริ่นลำพื้น) เชิญเด้อ… เชิญมาฟังทางพี้น้องพี่ทั้งหลาย ข้าสิยายเป็นกลอนเรื่องราวพอฮู้ หันมาดูทางพี้อีสานเฮาเนาว์บ่อน บ่ว่าลำและฟ้อนสะออนโอ้ม่วนยิน หมู่ไทยเฮาบ่สิ้นฮีตเก่าคองหลังบ่ให้เสียเพพังต่อเติมเสริมไว้

(เดิน) เอาเด้อในตอนนี้ ตอนนี้สิลีลาวาดท่าอุปมาใส่เรื่องเมืองบ้านถิ่นอีสาน ขอจาต้านไขต่อความลำฉันสินำมาจาสู่ฟังวันนี้ มีหลายล้ำวัฒนธรรมลือส่า ลือส่า สืบกันมาแต่เค้าคนเฒ่าแต่หลัง ไผอยู่ยั้งกะมีแต่ควมสุขทุกข์บ่มีมาพาลปานวิมานเมืองฟ้า ปูปลากุ้งหอยนาเลียบฝั่ง เลียบฝั่ง ฝนหลั่งมาจ้ากจ้นคนได้เฮ็ดนา ลมพัดกล้าตะเว็นอ่อนสีแสงยามมื้อแลงอ้นเสียงหมู่สกุนาฮ้อง ของกินนี้มีมาหลายหลากธรรมชาติแต่งไว้ให้เฮาได้อยู่กิน บ่ได้สิ้นทุกอย่างพอมี ประเพณีดาเดิมต่อเติมเสริมซ้ำ

(เพลง) วัฒนธรรมบ่มีวันสูญสิ้น วัฒนธรรมบ่มีวันสูญสิ้น
คู่ธานินทร์ถิ่นอีสานตลอดมา ประเพณีสุดสวยงามตา
ดีล้ำบุญกฐินผ้าป่า อยู่บ่อนได๋กะหลบมาเอาบุญบ้านเฮา
เดือนสี่บุญผะเวสสันดร เป็นตาออนซอนแห่กัณหลอนยามแลง
เบิ่งคุ้มใต้จักเสียงกลองเสียงแซ่ง คุ้มกลางบ้านกะพากันฟ้อนแหย่ง
คุ้มเหนือกะมาแฮงจักเสียงแคนเสียงพิณ
ยลยินประเพณีเดือนห้า เย็นชื่นอุราบุญมหาสงกรานต์
โฮมตุ้มหมู่เฮาลูกหลาน ขอพรผู้เฒ่านำบ้าน
ต่างสุขสำราญทั่วสถานถิ่นแดน
เดือนหกมาเอาบุญบั้งไฟ ผาแดงนางไอ่เต้าใส่โฮมขบวน
เบิ่งคุ้มได๋เซิ้งมาเป็นตาม่วน บั้งไฟบ่ขึ้นเขาแฮ่งพากันม่วน
ต่างกะเฮเสสวนส้วนเอากันลงตม

(ลำพื้น) บ่มีล้มประเพณีแต่เก่า แต่เก่า อันนี้เพียงแต่เว้ายอขึ้นหว่างตอน ขอฮับต้อนท่องเที่ยวเมืองอีสานสุขสำราญงามตาสู่อันเพียงพร้อม ซอมไปหน้าอารามเฮืองฮุ่งไผกะหมายมาดมุ่งอีสานให้ฮุ่งเฮือง บ่สร้างเรื่องเคืองเหตุกระทำผิดเศรษฐกิจพวมดีถิ่นอีสานเฮานี้ สามัคคีไว้มีน้ำใจปันแบ่งอย่าได้แหนงหน่ายหน้า ซนซั้นบ่แบ่งกัน เว้าส่ำนี้สาก่อนน้อกลอน ตอนได๋มันผิดไปโปรดอภัยเฮียมบ้าง