"Δεν ξέρω αν θα 'ρθω αύριο", από την ποιητική συλλογή "Χαίρε Ποτέ" (1988) Κρατικό Βραβείο Ποίησης
"Μας αγάπησαν", από την ποιητική συλλογή "Η εφηβεία της λήθης" (1994) Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών
"Ένα ματσάκι ωχρότητα", από την ποιητική συλλογή "Χαίρε Ποτέ"

Η Κική Δημουλά γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα, όπου και ζεί. Παντρεύτηκε τον μαθηματικό και ποιητή Άθω Δημουλά, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά. Εργάστηκε ως υπάλληλος στην Τράπεζα της Ελλάδος. Το 2002 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος. Χαρακτηριστικά της ποίησής της είναι η προσωποποίηση αφηρημένων εννοιών, η ασυνήθιστη χρήση κοινών λέξεων και η πικρή φιλοπαίγμων διάθεση.

Τιμήθηκε το 1971 με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή "Το λίγο του κόσμου", το 1989 με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή "Χαίρε ποτέ" και το 1995 με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή "Η εφηβεία της λήθης". Βραβεύτηκε επίσης από την Association Capitale Européenne des Littératures τον Μάρτιο του 2010 με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας. Ποιήματα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά, τα ιταλικά, τα πολωνικά, τα βουλγαρικά, τα γερμανικά και τα σουηδικά.

Εργογραφία:

Ποιήματα 1952
Έρεβος 1956, Στιγμή 1990
Ερήμην Δίφρος 1958, Στιγμή 1900
Επί τα ίχνη, Φέξης 1963, Στιγμή 1989
Το λίγο του κόσμου 1971, Νεφέλη 1983, Στιγμή 1900
Το τελευταίο σώμα μου, Κείμενα 1981, Στιγμή 1989
Χαίρε Ποτέ, Στιγμή 1988
Η εφηβεία της λήθης, Στιγμή 1994
Ενός λεπτού μαζί, Ίκαρος 1998
Ποιήματα ( Συγκεντρωτκή έκδοση ), Ίκαρος 1998
Ήχος Απομακρύνσεων, Ίκαρος 2001
Ο Φιλοπαίγμων μύθος, Ίκαρος 2004 (Ομιλία κατά την τελετή αναγόρευσής της ως μέλους της Ακαδημίας Αθηνών)
Εκτος σχεδίου, Ίκαρος 2005 (πεζά κείμενα)
Χλόη θερμοκηπίου, Ίκαρος 2005
Συνάντηση Γιάννης Ψυχοπαίδης, Κική Δημουλά, Ίκαρος 2007 (Ανθολογία με ζωγραφικά σχόλια του Γιάννη Ψυχοπαίδη)
Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως, Ίκαρος 2007
Τα εύρετρα, Ίκαρος 2010